Lekarz i społecznik. Urodził się w 1854 roku w Śremie. Po ukończeniu gimnazjum śremskiego studiował medycynę we Wrocławiu, uzyskując doktorat z medycyny i chirurgii. Specjalizował się w ginekologii i położnictwie, prowadząc praktykę we Wrocławiu, Berlinie, uzupełniając wiedzę w Lipsku, Dreźnie, Jenie i Erlangen. Od 1883 roku zamieszkał na stałe w Poznaniu, angażując się w działalność społeczną. Działał w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół nauk, będąc w latach 1885-1904 przewodniczącym Wydziału Lekarskiego, a od 1915 roku prezesem Towarzystwa. Był także współzałożycielem i redaktorem „Nowin Lekarskich”, a w latach 1895-1914 przewodniczył Towarzystwu Pomocy Naukowej. Z chwilą odzyskania niepodległości był głównym organizatorem, a od 1919 roku pierwszym redaktorem Wszechnicy Piastowskiej (od 1920 roku Uniwersytetu Poznańskiego). W 1923 roku utworzył fundację „Nauka i Praca”, zajmującą się wspomaganiem zdolnej młodzieży. Wspierał też ideę utworzenia w poznańskim kościele św. Wojciecha Krypty Zasłużonych Wielkopolan. Ogłosił drukiem około 40 prac z zakresu etiologii i terapii chorób ginekologicznych, a także z anatomii i patologii ogólnej. Zmarł w Poznaniu w 1923 roku i pochowany został na dawnym cmentarzu świętomarcińskim. W 1946 roku jego prochy przeniesiono do Krypty Zasłużonych Wielkopolan w podziemiach kościoła św. Wojciecha w Poznaniu.